İÇİMİN ÇOCUKLARI

İÇİMİN ÇOCUKLARI

“Şu kar gibi bulutların üzerine çıkmak ister misin?” dedi koca hala
“Hayır” dedim koca halaya “Belki sonra, belki yaşlandıktan sonra”
“Olur mu?” dedi koca hala “Ne yapacaksın yaşlanınca bulutların üzerinde?”

Yaşlarım geçiyorlar birbir, dizi dizi
Biri göçmen, biri yerli
Biri sakin, öteki cilveli
Ben demeden koyun kesilmeyen
O günler geçti şimdi.

İçimin çocuklarını bıraktığım evlerim
Duvarları boydan boya alçıyla gizlenen kederlerim
Hepsi bir hayal içinde eridiler
Yok olup gittiler şimdi.

Aptal, aptal çocuk seni
Zalim, zalim adam seni
Gizliyorum avuç içimde saklı kaderimi
Bir rüzgar alıp götürmezse eğer
Sıkı sıkı tutuyorum, saklıyorum gözden, gönülden uzakta
Bilmez kimseler benim çektiklerimi.

Bir zamanlar özgür olan bir kısrak
Kurtulmak için çifteler atıp duruyor şimdi bak
Kamçıların hırsından yolunu şaşırıp
Yeryüzündeki gökyüzüne karışmış
Sakin yıldızlar ona birer yuva sununca
Saklı kaderini çıkartıp, üzerindeki eyeri fırlatıp atmış.

Ölmekmiş bunun adı
Sorup öğrenmiş yeryüzündeki gökyüzünde
Yüzleri olmayan sesler konuşmuşlar onunla
Anlatmışlar parça parça
Mutsuzluk yokmuş bundan sonra.

Ben istedim burada olmayı
Bak şu yaralarıma
Kabuk bağlıyorlar usulca
Her şey nasılsa oluverdi bir anda
Akan kanım gitmiş olamaz boşa
İnsanlar bombalar yağdırıyorlardı sağdan soldan çıldırmışçasına
Bombalardan değil; ecelimin yazıldığı günde
Geldim ben buraya.

Hani ölmüştük biz
Birbirimizden uzakta
Bu duyduğum kahkaha
Ya bu neşen…
Gülüşlerin benden az uzakta
Kulaklarıma çalınan parça parça

Dalga dalga denizler
Okşasınlar ızdırabını, acıyan yerlerini
Karaya vuran nameleriyle yokluğumda avutsunlar seni.

Kar tanesine benzerdi yüreğim bir zamanlar
Eridiği yerde kalırdı
Gidemezdi uzaklara
Telaşlı bir gelinciğin ömrüne katardı damlasını
Dirensin diye bir parça daha esen deli rüzgara.

Bin kez tövbe ettim akşamdan sabaha
Aşılamaz denilen okyanusları geçtim
Tuzlu sularda yıkandım boydan boya
Bir sesti denizi bölen dedi ki sessizliğin ortasında;
“Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşadın
Bırak artık yorucu kulaçları
At içindeki karmaşayı
Özgür bırak içindeki çocukları
Gittiğin yerde uzun süre kalman insafsızlık
En güzel yanı dönüşüydü hayatının
Çok geç anladığın”.