BİRİ YAZAR, BİRİ ÇİZER – 10 :

KAYAN YILDIZLAR

Her şeyi tersinden yaptığım bir yerdeyim
Ters yüz oldu yer gök bir anda
En alt satırdan başlıyorum okumaya elimdeki şiiri mesela
Soldan sağa.
Şairi kalıyor aklımda
İkinci ismi imiş Süreya

Kuşlar çoktan havalanmış oluyorlar
Şarkılar hızlandığında buluyorlar beni
Yanlış yerlerde gezinip duruyorum sabaha kadar
Ne evinin ne de evimin yolunu bulabiliyorum kolaylıkla
Çaresizim yine,
Kendimce.
Bulduğumda ise saat sabahın körü olmuş bile
Ne var ne yok kırıp döküyorum gecenin tedirginliğiyle
İçim rahatlıyor kopardığım kıyametle
Öfkem dinince seviyorum seni yeni baştan, incelikle.

Ayaklarımın altından yıldızlar kayıyor
Başımın üzerinde bir deli dünya
Yıldızların nereye gittiğini soruyorum
Sonra da dünyanın niçin bunca delirdiğini
Ve benim de nasıl ona kolaylıkla ayak uydurabildiğimi!
Şair adalet istiyor dünya geçit vermiyor
Şair ne yapsın ki?
Kayan her yıldız başını sokacak bir ev istiyor
Evren buna hazır mı ki?

Küçük bir çocuk geçiyor yanımdan
Yalnız değilmişim şükürler olsun sana!
Uzanıp yerden bir küçük yıldız kopartıyor
Yüzükoyun uzandığı yerde gezegenleri kucaklıyor
Başımızın üzerinde bir dünya kıyamet
Vız geliyor, burası sükunet.
Aptalca şeyler yapıp gülüyoruz beraber mutlulukla
Bir sel gibi aniden akan gözyaşlarıma hakim olabilsem keşke
Çocuk beni bırakmıyor
Sımsıkı sarılıyor boynuma
Kucaklıyor bir dünya
Terli alnıma yapıştırıyor dudaklarını
Yaşlı gözlerimden öpüyor çekinmeden
Islak kirpiklerimle örtüyorum nemli bir istiridyeye benzeyen göz kapaklarımı
İyice yapıştırıyorum hiç açılmasınlar diye
Kör olmayı diliyorum içten içe.
Çocuksa hala yanıbaşımda
Bana şarkılar söylüyor
Uydurma bir dille
Ama anlıyorum söylediklerini
Dedim ya ters bir dünya benimkisi
Tempo tutuyor yıldızlar ona
Müzikten sarhoş olan yıldızlar rotayı şaşırıyorlar
Kayanların nereye gittiklerini biliyorum nihayet.
Aklımdaki mısraları kağıda dökemezsem bir an önce
Eteklerimden kayan yıldızlardan farkları kalmadan
Değersiz bir şekilde solacak onlar da saklandıkları kuytu köşelerde.

Ah ne kadar yazık ettiniz kendinize
Halbuki ben sizi her halinizle sevmiştim kendimce
Sıkılacağınızı hiç ummazdım ölçüsüz sitemlerimle
Çook duygusalmışsınız belli etmeseniz de
Gittiğim her yere benimle gelirdiniz halbuki kaprissizce
Kafamın içinde, en kuytu köşemde.

ÇİZER:MATAZİZMA