HATIRLIYORUM

HATIRLIYORUM :

Tüm ağırlığımı yüzeyine
Bırakmıştım saniyeler içinde,
Birkaç karış üzerimden
Geçen dalgaların ürperten ellerine.
Rüzgardı kulağımda çınlayan sesin
Güneştendi rengin
Üzerinden çook uzuun zaman geçti
Hatırlıyorum, şimdi.

Bazen turkuaz, bazen mavi
Sinir içinde, binbir öfkeyle
Çoğala çoğala,
Üst üste binerdi geçmişin izleri
Köpük köpük, bembeyaz olurdu denizin üzeri
Tek sırdaşın sahil, hem kalendi, hem de evin.
Kumdan kaleler yapan şen çocuklar için
Gelip gitmelerin hiç bitmezdi
Hatırlıyorum, şimdi.

Deniz kenarında yaşamazsam, kurur giderim derdim
Şansıma bozkırın ortasına çıktı tayinim
Sene bin dokuz yüz yetmiş, bundan tam kırk yedi sene öncesi
Gözlerin kadar kahverengi bir yerde
Gri bulutlar hep üzerimde
Uzuun bir zaman geçti sensiz ama seninle
Geçer derdim, zaman tükenmek bilmezdi
Hiç tanımadığım insanların ortasında yaşlanıverdim bir gecede
Ben hala bıraktığın yerdeyim
Hatırlıyorum şimdi.

Bazen, postacı bir kuş gelir konardı kış manzaralı odamın camına
Tutunurdu nazik ayaklarıyla penceremin kenarına
Anlatmalara kıyamadığım geçmişimi dinler
Yorum yapmazdı beni kırmamak adına
“Postacı kuş, müjdeci kuş
Haydi kanatlan da uç
Uğurlar olsun
Dağlar taşlar yoldaşın olsun
Mektuplarımdan birini anneme, ötekini sevdiğime vermeyenin
İki gözü birden kör olsun!”
Demiştim son defasında
Bir daha dönmek bilmedi
O tatlı kuş, benim sırdaşım kuş
Her derdime deva kuş
Bir serçeydi, alınganından
Ötüşünden
Hatırlayıverdim,  şimdi.

Herkes için bir ayrılık vakti varmış
Kimi sevdiğinden ayrılıp gitmiş, kimi ailesinden
Kimi işinden gücünden, kimisi ülkesinden
Adına vatan denen, evde okulda öyle öğretilen, kutsalı saydığı topraklar üzerinden.
Bir dalga götürmediyse eğer, bir hançer saplanacakmış yüreğine
Yalnızlık vurmazsa, hırçın bir kuş
Gelip kalbini söküp atacakmış yere
Gözlerden uzak, erişilmez bir köşeye
Öyle ya da böyle
Bir gün, bir yerde
Kuldan ya da illetten
Neticede hem kaderden hem kederden
Günü gelince, işte biz de
Böyle ayrıldık sevgilim
Nedeni bilinmez bir sebepten
Aniden ve hiç ses etmeden
Geri dönüşün olmayacağını bile bile
Sarıldık her gün yeniden doğan, birbirinden uzak, ısrarcı günlere
Bizi avuturlar diye.
Hatırladım şimdi
Üzerinden onca yıl geçse de.

Başka şeyler de var hatırladığım
Gençliğimde baktığım papatya fallarım
Beraber geçirdiğimiz tek bir yaz’ımız ve de kış’ımız
Bir bakışın, bir gülüşün, en hırçın anların, vahşi yanların
Değermiş hatırlamaya, uzaktan da olsa hatırlanmaya

FOTOĞRAF : AYLiN IN THE DROPLAND