ESİR

ESİR :

Sinir oluyorum hepinize
Sinir oluyorum her şeyinize
Şen kahkahalarınıza
Bir gün yitip gidecek gülüşlerinize

Deli oluyorum her hareketinize
Adım atışınıza
Yemek yiyişinize
İhtirastan kısılmış gözlerinize

Fırsat kolluyorum bir an önce
Kaçmak ve kurtulmak
Unutmak ve unutulmak üzere
Utanmadan duruyorum ayaklarımın üzerinde

Sınıf atlıyorum birdenbire
Teker teker değil, üçer beşer
Seke seke değil, yıka döke
Küse küstüre ve üze üze
Hayretler içinde bakıyorum şimdi üstten
Karıncaları ezen filler
Devlere kafa tutan daha büyük devler
Acımadan teker teker
Ezip geçiyorlar önlerine geleni,
Birbirlerini,
En nihayet kendilerini

Kalınca bir başımla
Günlere gücenir oluyorum
Bir gözüm kolumdaki durgun zamanda
Pazartesiden perşembeye
Cumadan bir sonraki pazartesiye
Çaresizlik böyle bir şey işte
Hatırlayamadan çıkışımı zirveye
Düşüşüm birkaç saniye sürdü sadece

Seni soruyorum herkese
Egoist ve kindar
Hem tüccar hem dindar
Diyorlar bilmişçe
Onlar kendilerine baksınlar önce

Fırsat kolluyorum
Bir vesile ya da mucize bekliyorum
Hepimiz toz olduk
Sen bir kum taneciği oldun
Sahile vurdun
Ben o kumsalın uzak bekçisi oldum
Ne sen beni gördün kalabalıktan
Ne de ben seni buldum
Milyonlarca kum tanesinin arasından,
Ama ne sen beni unutabildin
Ne de ben seni
Ne sen benden konuşabildin
Ne de ben seni sorabildim kimselere
Kaybolduk gittik
Tükenmeye fırsat bulamadan,
Öylesine

İyi ki var o sesler, o gülüşler
Bana yazdırıyorlar bu satırları teker teker