AH YAVRUM YAVRUM

AH YAVRUM YAVRUM :

Bir varmış bir yokmuş
Bir gördüğünü bir daha görmez olmuşsun
Bulut gibiymiş yavrum yavrum
Bir zamanlar bu dünyadan gelmiş geçmiş bulunmuş
Beni bu dünyada koymuş gitmiş yavrum

Bir varmış bir yokmuş
Bulutlar gibi yavrum bir dolup bir taşar olmuş
Önce sağanak, hızını alınca yavaş yavaş,
Damla damla toprağa düşer olmuş
Beni de o toprakların düşkün bekçisi oldurmuş

Bir varmış bir yokmuş
Akşamlar hep bir anda olmuş
Ekmeğini alan soluğu evinde alır olmuş
Yavaş yavaş herkes yerine yerleşir olmuş
Sen yerinde rahat uyu yavrum

Bir varmış bir yokmuş
Ekmeğimizi bölmeden yemez,
Aç var mı diye diye mahallede sormadan geçmezken
Şimdi aynı yollarda gördüğümüzü görmez olmuşuz
Ah yavrum yavrum

Bir varmış bir yokmuş
Bir zamanlar altın bir kafes bulmuştum
Ben o kafesin gölgesiz serçesi olmuştum
Sıradağlar kadar umudum, ketum duran ağzım,
Uzaklaşan mazim, yakın duran sonumla
Sakince sana kavuşmayı bekler olmuşum
Ah yavrum yavrum
Sen beni bu dünyada boşver
Yeter ki yerinde mutlu ol yavrum

NOT : Bitlis’in sıradağlarla çevrili Adilcevaz ilçeli Selvisinden artık çoktan bulutlara karışmış kızına bir ağıttı. Değiştirdim, uyarladım. Yoksa yağıp gidecekti ya da dolup taşacaktı kendi kendine.