SEVMEZ OLMUŞSUN

SEVMEZ OLMUŞSUN :

Kötü düşüncelerinin öznesi olmuşum
Her yanlışından sorumlu ben olmuşum
Gök dururken yerin dibine konmuşum
Beni neden sevmez olmuşsun

Zaman ilaç, tek çare dediler
Unut onu, hayat çok kısa dediler
Sevgisizlik onu bir yere götürmez dediler
Sen sevgimin katili olmuşsun

Gözden ırak, gönülden ırak dediler
Bir gün gelir artık özlemez olursun dediler
Bunun için kör ve dilsiz ol dediler
Ben çoktandır görmez, duymaz olmuşum

Dünya yuvarlak çaresi üzerinde dediler
Yürü ya kulum bundan ötesi toprak dediler
Toprak oldu balçık, ayaklarıma prangalar düşürdüler
Beni neden bu dünyaya göndermiş olmuşsun

Bağrın dururken beni taşa basmışsın
Berrak sular yerine kor alevlere atmışsın
Şans diye bu dünyada bırakmışsın
Ben talihimin kurbanı olmuşum

Tanrı vardır, seni görür dediler
Dünya bir şaka, güleçtir onun yüzü dediler
Sen hep yanlış taraftan bakmanın tesirindesin dediler
Ben bir esprinin konusu olmuşum

Pir Sultan Abdal kimmiş dediler
Hacı Bektaş’ı yok farz ettiler
Mevla’yı gökte ara dediler
Onlar ki felsefeleri derinde saklı alimler
Bir vesileyle Anadolu’dan geçmekten memnun olmuşum

Sefan sefalete dönüşür elbet bir gün dediler
Gürültün düştü ilk dünyaya, sonun sessizce gelecek dediler
Ser verdiler sır vermediler, duvarlara üflediler
Ben bir nefesin kurbanı olmuşum

Kaçak yaşarım, evim insanlardan uzak
Ruhum göçebe, tek bedenim tutsak
Beni tutsaklıktan kurtaracak olana saygım sonsuz olacak
Ben katilime “şimdiden” müteşekkir olmuşum