GALİBA

GALİBA:

En çok ben ağlayacağım arkandan
Galiba.
Benim sıkılacağımdan çook daha erken
Hayat benden sıkılacak
Galiba.
Rüzgar saçlarımı avuçlayacak iki eliyle birden
Ben onu kötürüm sanıyorken
Tırnaklarım kök salacaklar bir ağacın eteklerine dönüşerek
Verdiğim meyveler toprak toprak kokacaklar
Ben daha çürümeye başlamazken
Değerliyken.
Galiba.

Ve
Her şey dönmeye devam edecek
Dünya kendi yörüngesinde dönecek
Ben ve sen kendi eksenlerimizde döneceğiz
Dalından kopmuş öksüz yaprak,
Katlanmak zorunda olduğu zalim rüzgar yüzünden dönüp duracak
Başlar, içilen şarapların etkisiyle
Ve
Her şey dönmek zorunda olduğundan dönecek
Galiba.

Ve
Ayılacağım ertesi gün
Sabah güneşi sinsice süzülerek girecek penceremden
Yanaklarıma rengini vermek için.
Birkaç saniye bilincim kapalı kalacak.
Düşüncelerim usulca toparlandığında ancak;
Bir zamanlar var olduğunu hatırlayacağım
Etten ve kemikten
Yanı başımda.
Ve
Gözyaşlarım ortaya dökülecekler saklandıkları köşelerden çıkarak.

En çok ben ağlayacağım arkandan bu dünyada
Galiba
En çok ben sevmiş olacağım seni
Galiba