GEL OLGUNLAŞTIR BENİ
Öfkeli bulutlar dağılmadı daha
Sersemleten uykusuzluk geçmiyor hala
Gölgeler dans ediyor karanlık gecemin ortasında
Tamamlanamamış parçam haykırıyor çok uzaklardan
“Sen yürü, yürüdükçe yollar açılır önünde
Kudretli gökyüzü bekçileri yürüyen bulutları takip et
Yoldaşındır onlar bundan böyle”
Yağarlarsa yaz olur, yağmazlarsa ayaz
Pamuk gibi,
Sanki böyle tüy gibi
Dokunsalar gıdıklanacağım
Onlar bembeyaz haritaları gökyüzünün ortasındaki
Ne şehirler, ne vadiler,
Ne yüzler, ne hayatlar saklı içlerinde
İyi ki de varlar başımın üzerinde.
Ben daha bizi anlatmadım size
Fırsat yok, günler kahpe, günler acımasız
İçlerinden geçen insanlara benziyorlar gün geçtikçe
Hiç durmadan geçiyorlar sinsice
Durduramıyorum, engel olamıyorum beni terk edişlerine
Dalından kopan yapraklar misali karışıyorlar birbirlerine rüzgarın her esişiyle
Savrulup gidiyorlar gözlerin görmediği yere
Kıymetli anlar kalıyor sadece geriye.
Kaderimi aramak için yola koyuluyorum istemeye istemeye
Hiçliğin ortasında ilerliyorum bir başına, günlerce
“Gel olgunlaştır beni
Gel yollarımı aç”
O ses fısıldıyor gene
Çaresizim, dinliyorum o “aynı” sesi her gittiğim yerde.
Göç getiriyorum ta oralardan buralara
Uzağı yakın ediyorum
İlerliyorum, durmuyorum asla.
Bir yastıkla, bir yorgan evim bundan böyle
Kısa kısa konakladığım cılız otel köşelerinde.
Kirli perdelerin ardından sokağı kolluyorum nasıl bir yerdeyim diye
Farklı şehirlerin benzer sokaklarına çıkıyorum göz gezdirmeye
Sıkıldıkça yer değiştiriyorum, duramıyorum olduğum yerde
Buz gibi camlarına yaslıyorum kederli başımı
Doğu’ya giden bir otobüsün içinde.
Doğu’nun Batı’dan alacakları bir küçük valizin içinde
Önüne sereceğim içindekileri varır varmaz Şehristan’ın kalbine.
Baktıkça manzaraya bir şeyler kopuyor içimden
Ben buradaymışım bundan yıllar yıllar evvel
Hatırlamaya başlıyorum uzaktakini, yakın geçmişim beni terk ettikçe.
Uzaklaştıkça annemi daha az anar oluyorum
O da beni hatırlamaz oluyor belki de
Girmiyor hiç rüyalarıma
Göremiyorum bir kez bile
Bir yol buluyorum kendime
Rüyalar gerçeklerim bundan böyle
Geceler gündüzlerim bundan böyle
Sen de artık bensin bundan böyle
Hepsi bir bir diziliyorlar önüme
Film gibi izliyorum hepsini teker teker
Çok şey söylüyorlar bana
Hayatımı özetliyorlar
Olanlar ve olacaklar diye.
İşler böylelikle kolaylaşıyor
Biriktirdiklerim çözülüyor
Hıncım gittikçe gömülüyor
Bir ben çıkıyor benden
O doğru an geldiğinde
Kabuğumu bırakıyorum geride
Takip et beni
Çırılçıplak kaldım şimdi.
Takip et beni
Ve her söylediğimi
Çünkü
Sığınmak gerek
Birinin sözlerine
Başka çıkar yol yok
Teselli gerek bize
Bunca düşmanlığın içinde.
www.MERİÇ AKSU.com 
Bir Cevap Yazın