SENİNLE MUTLU OLMA İHTİMALİMİZ

Hayat böyle aptalca mı bitecek?
Ağırbaşlılığım nereye gitti?
Önyargılarım ilk önce beni yargılarken
Tevazumsa hiç anlaşılamazken
Bir gün gelir de iyi ve güzel hatırlarsın diye
Yaptım ben tüm bunları
Ama yapmasaymışım
Keşke…

Sıradanlığı sevmem bilirsin
Bahşedilmiş maharetimden olsa gerek
Ölçüsüzce sevdim
Ve hep belasına sevdim
Hala daha derim ki; iyi ki öyle sevmişim.
Çook aşk var içimde
Biriktirdim durdum kendimce
Atamadım hiçbir yerlere
Kıyamadım sakladım hep içimde
Söyleyemiyorum da kimselere
Beni sevdiğin her gün ben buradayım
Gidemedim ki hiçbir yere
Ama dünya böyle
Herkes hep istemediği yerlerde.

Ürküttüğüm kurbağaya değmedi
Bunca kibri kendime reva gördüm neticesinde.
Ama yapmasaymışım keşke.
Dostlarım hayalkırıklıklarımı paylaştıklarımdı
Aşıklarım hiç ummadıklarımdı
Sevdiklerim aralarından ayıkladıklarımdı
Hayatımsa acayip bir yanılsamaydı
Benimki de böyle geçti
Üzülmüyorum artık hiçbir şeye.

Elimde tuta tuta iki anahtar tutuyorum şimdi de
Perişan bir şekilde
Biri yaz kapısına, diğeri kış kapısına açılıyormuş
Öğrendim bir zaman geçince
Ben yanlış kapıdan girmiş bulunmuşum
Yanlış kapıdan da çıkıp gideceğim bu gidişle
Olsun ama bastığım zemin benden sağlam
Sonu gelmez uykumdan uyandığım an anladım
İnandığım Tanrı’nın bana inanıp inanmadığını bilmesem de.
Bir marabut kuşu geldi kondu evimin bahçesine
Ölümden sonrası için kehanetlerim var dercesine
Kayıp ruhlar diyarı gözüküyormuş bana kıyamet meydanını geçince
Ha burada ha orada sahipsiz bir balon gibi savrulacağım öylesine yerden göğe
Bense içimdeki bütün hava boşalana
Tüm sularım gözyaşı olarak dökülene dek
Tenimin bütün renkleri solup
Saçlarım tel tel dökülene dek
Seninle mutlu olma ihtimalimizi düşüneceğim
Sonsuza dek.