İNSAN NE KADAR SEVER?

İNSAN NE KADAR SEVER?:

Nefes aldığı müddetçe sever
Bazen anlık sever
Bazen mevsimlik
Bazen de ömürlük.

Aldığı her nefeste
Her yutkunuşunda
Dünyayı bir tarafa,
Sevgisini diğer tarafa koyduğunda ve
Bunu yapmaya mecbur olduğunda
Çünkü başka türlü yaşayamaz olduğunda
Kendi küçük dünyası kadar,
Mümkün dünyaların en iyisi kadar sever
Bazen dünyalardan da çok;
Sever.

İnsan çaresizce sever, umutsuzca ister
İnsan kanı kadar sever
Anasını, kocasını, çocuğunu sevdiği kadar sever
Evi kadar sever
Eti kadar sever
Sevgisi etinden et koparsa da;
Sever.

İnsan serçe parmağını sevdiği kadar sever
Diğer parmakları gücendirdiğini bile bile üstüne üstüne sever.
Hokka burnunu
Ketum dudaklarını
Öpülesi dilini sevdiği kadar sever
Tüm uzuvlarıyla sever
Ölçüsüzce de olsa;
Sever.

Saksıdaki menekşesi kadar sever
Oyuncak arabasını çook seven bir oğlan çocuğu gibi sever
İlk öpücüğünü kaptığı komşu kızının kiraz dudaklarını sevdiği kadar sever
Kahrından ölecek kadar sever.
Karaciğerinden de,
Ruh sağlığından da çok sever.

İnsan çapı kadar sever
Yaşı kadar,
İzni kadar,
Bazen kalbi
Bazen kapasitesi kadar;
Elinden geldiğince,
İnsanlığı kadar sever.
Herkes sevebildiği kadar sever.
Ama arsızca
Ama fütursuzca
Bazen ölesiye
Bazen bitesiye kadar;
Sever.

İnsan bu
Çook sever.