UZAK

UZAK:

Bilir misin neresidir uzak?
Yerkürede bir kara parçası mıdır uzak?
Türlü türlü gezegenler,
Başka başka alemler midir uzak?
En çok, en uzun süren yalnızlığın mıdır uzak?
Kıymetlin, gözdenin ellerinin arasından kaydığı,
Azgın akan trafiğin hiç durmadığı
Gökdelenlerin gökyüzünü kestiği
Kaybedenlerin soğuk kaldırımları yatak yaptığı
Tanıdık yüzlerin azar azar yok olduğu
Kalabalık bir kentin ürküten ilk gecesi midir uzak?

Son bir gayret göğüs kafesinde çırpınan bir kalp
Söyle nasıl olur da durur bir anda?
Her şeyi gören gözlerin, nasihat seven dillerin
Nasıl öylece soluverirler bir anda?
Gerçekleştiremediğin hayallerin, dünyayı güzelleştirecek düşüncelerin
Şimdi yatıyorlar seninle beraber boylu boyunca.
Ne anlamı var bundan sonra kazanılacak zaferlerin
Anlamsız artık her şey sen olmayınca.

Senden sonra nasıl olabileceğini gösterdin beklenmedik bir anda.
Nasıl bu kadar gaddar olabildin hayat, bir anda?
Kaybın doldurulması, acının yok olması imkansız tek bir parmak şıkırtısıyla.
Umutlar küllerden doğmuyor, sesinin tınısı kulağımdan hiç gitmiyor
Özlem denen uzak limanlardan el sallayan mesafeli yabancı
Benim lisanımdan hiç mi hiç anlamıyor.
Dünyanın ettikleri dünyada kalır diyenler beni avutamıyor.
Gerçek yazar, kaderler yazan bana doğrudan ilişmiyor.
Bir defaya mahsus kalbimi ferahlatmıyor.

Kulağımı kalbime dayıyorum ama sesini duyamıyorum
Gözlerimi kısıyorum ama bir adım sonrasını göremiyorum
Hayatın kendi dert biliyorum ama bir türlü boş veremiyorum.
Hiç geçmeyen can sıkıntımla günlük mesailerimi dolduruyorum
Sırf sen huzursuz olmayasın diye bir kez bile adını anamıyorum
Rüyalarımda belki rastlaşırız diye erkenden yatağa girmeden edemiyorum.

İnsan çaresiz
İnsan güvensiz
İnsan şaşkın
Öksüzlüğünden kederli..

Kendimden çok sevdiklerim
Yeni yetme hallerim
Yarattığım muzip evrenim
Küçük aşk nöbetlerim
Aptal aşık hallerim
Ağız dolusu gülüşlerim
En sevdiğim züppeliklerim
Çok oldu terk edip gittiler beni.
Uzağımla ikimiz yaşıyoruz çaresiz.

ÇİZER:PAWEL KUCZYNSKI