ETEKLERİMDE YAĞMUR

ETEKLERİMDE YAĞMUR

Eteklerimde yağmur
Başımda bulutlar
Başucumda sen.

Sokaklar uğursuz
Ben kendimden huzursuz
Nasıl baş edeceğimi bilmezken
Ne yapacaksın sen
Bir ben’len?

Bu aşk burada bitmez
Beklemekle bahar gelmez
Altındaki toprak göç etmeyi bilmez
Def’lemekle belalar gitmez
Bir kez sinmişse
Asla vazgeçmez.

Beklerim bulutlar dağılsın
Beklerim mavi tekrar çıksın
Beklerim yüzün karşımda canlansın
Hayatım öylece sonlansın.

Dağılmış şimdi bulutlar
Yağınca tabağına
Meze yapıp içsen
Yudum yudum
Bir kadeh rakıyla

Her adam gün gelir
Bir kadına tutulur
Sonra unutamaz onu
Belki bir belki bin defa
Sarıldığı başka kollarda

Sen de,
Artık ağlama
Acıma kendine
Acıtma kalbini
Sızlanma durduk yere
Tek bir hayat seninmiş gibi
Bu evrende.