YABANCI

YABANCI:

Bazen seni özlerim
Sonra hayat girer araya
Kelimeleri birbirine yakıştıran güzel anların şairleri,
Olmasa..
Hatırlamam sanma seni yanıbaşımda

Kış gelince herkes çekilir yuvasına
Sen Kaf Dağı’nın ardına
Bense suların ortasına
Derin, lacivert ada’ma
Yuvama
Kabul gördüğüm sulara
Omuzlarımda ağırlığın
Nasıl batmam derin sulara
Sesin kulağımda

Telaşlı insanların şehrinde
Kalakaldım tek başına
İlk sağdan dönmemeliydim
Sen olsaydın söylerdin usulca
Yollar açardın yollarıma
Seninle buldum yönümü
Kolaylaştı hayat bir anda
Şimdiyse tek sesin var, kulağımda

Rakamlara takılırım sanmıştım hayatta
Kelimelerin gücü girdi araya
Toplamayı ve çıkarmayı unutturdular bir anda
Tekil sayıların arasına yakışmadık
Kaçmamız gerek yabancı dünyalarından.

En büyük, en derin okyanusu aramak için terk etmiştim seni
Farklı olur sanmıştım içinde yüzmek, nefes alıp vermek
Değişen zaman oldu, dalgalarsa insan boyu
Sardılar saflığımı, sana giden tüm yollar ulaşılmaz oldu.

Her adımımla uzaklaştığım gençliğim
Uzak kıyılardan el salladığım
Mahzun, muğlak bir liman şimdi
Kalakalmış yerinde yürümekte kaygısız olduğu için
Dönmek tutmak isterim şimdi ellerinden
Kucaklamak isterim pişmanlıklarını
Değdirmek isterim gözyaşlarıyla ıslanmış yanaklarına yanaklarımı
Avutarak avunacağım bir hayalin peşindeyim ben galiba
Gençliğin geçtiği zamanlar bir çağın sözcüsü olarak kaldılar,
Bir kavgada yitip gittiler zamanla.

Son halini gördüm yakınlarda Sirkeci Tren Gar’ında
Keşke anılarımdaki gibi kalsaymışsın dedim o anda
Bir yabancı’ya dönüşmeden tam karşımda.

FOTOĞRAF:MATTIA PAOLI