TURİST

TURİST :

Bizi böyle attılar bir köşeye
Kimsesiziz diye
Bizi böyle boşladılar işte
Sahipsiziz diye

Sen, ben çok yazık olmuş bir insanım desen de
Bir türlü duyuramadın sesini
Seni sahipsiz bilenlere
Kimsesiz diyenlere

Apartmanların gölgesinde
Sonu bir hastane köşesinde
Bir varmış bir yokmuş diye başladığın şey her ne ise
Bir gün bitecek bir yatağın içinde
Susacaksın elbet sen de tüm suskunlar gibi, istesen de istemesen de

Hiç kimsenin olamayacak kadar güzel bir kıza sahiptin
Zamanın bir köşesinde
Şu resimlerden biri canlansın, biricik kızın dönsün istedin hep
Özlemdi adı, bir hisse dönüştü
Hasret kangren oldu kaldı içinde

Ona olan hasretinden yasa girdin sessizce
Gurbet yeryüzüymüş
İnsan turistmiş bu evrende
Yokluğuna alışmak
Onsuzluğa katlanmak
Yeryüzünde ateşte yanmaktan betermiş
Yıllar dünyayı unuttursa
Kızın çıkagelirmiş bir anda
Yanıbaşına

“Bir zamanlar bir kızım varmış
Bir varmış, şimdi yokmuş
Bir zamanlar umut varmış, gelecek var
Mış
Benim payıma düşense hasretlik
Miş
Ondan geriye kalan ömrümde”
Dedin durdun içten içe
Sessiz geçen kimsesizliğinde
Korkunç da bir yokluğun içinde