KANATSIZ KUŞ :

Seni yağa da batırsam, bala da
Gene de özüne, can suyuna dönmek istersin
Sana arı da bulsam, analık da
Yılan bu, çıktığı deliği bilir dersin

Seni pamuklarda yatırsam
Serçeler gibi de baksam
Sen gene gönlüm ilk ev sahibine ait dersin

Seni kral da yapsam
Sultan da
Sen yine gider
Kendi köyünün muhtarı olmak istersin

Seni baş tacım da yapsam
Baş köşemde de oturtsam
Sırtımdaki kambur
Dilimdeki yara gibi hissedersin

Sana yavrum da desem
Can’ım da
Kafesinde kanatsız bir kuş olmayı yeğlersin

Önüne serdiğim geleceğin
Bu kafes bir nimet de desem
Sen yine küskün ve üzgün görünmeyi
İçli içli bir başına ötmeyi seçersin

Sana saraylar yaptırsam
Hanlar hamamlar yanında
Sen gene çöplüğüm dediğin
Çerden çöpten yuvana dönersin

Ne kuş sütü ne de arı sütü
Sen bir lokma bir hırkaya talim edersin
Herşeyim senindir
Dünyam kalbinin köşesidir desem de
Sen yine uçmaz kanatlarınla mevlana gitmek istersin